Posts

Oraingo aldiaz idazten dut

/ /by

Hondoratzetik idazten dut, hustasun etena den zeinu edo itzal batetik, zeina bat-batean argi mehatxagarriz betetzen baita. Oraingo aldiaz idazten dut, gure keinuak testamentu-agindu bihurtu beharraz, aitaren izenean, aitaren seme-alaben, aitaren seme-alaben seme-alaba ilunen, lurrean uzten duten arrastoaren izenean transmititu beharraz gutxienez gauaren erdian izan genuen maitasunaren aztarna, negarraren eta sugarraren aztarna, zeinak gizakia jainko-irrikara altxatzen […]

Gehiago irakurri

Oin hutsik

/ /by

Oin hutsik egiten dugu bizitzako bidea itsaso ondoko labarretatik. Eta gure historia gure oinetan lehertzen diren uhinen historia da: batzuetan, indartsu, aurpegia zipriztintzen digute kresalaz, beste batzuetan, mantso-mantso etortzen zaizkigu, ahuldurik, zauri handi baten minak jo balitu bezala. Eta uhinei begira gelditzen gara, gure bihotza, bederen, eguzkia irteten eta ezkutatzen den horizontera eraman dezaten, iluntasunaren […]

Gehiago irakurri

Zaude “Horretan”

/ /by

“Hor, zure arteriarik sakonenaren taupadetan taupadaka ari den, zure iritzia eta hitzak baino lehenagokoa den ‘Horretan’ sostengatzera, egotera gonbidatzen zaitut: mintzaira eta hizkuntza ororen atzean dagoen hatsean. Belarria makurtu eta argiaren kantua entzuteko prest egotera, eta egiazko adimenaren arnasa arnasten duenari, haren egiazko iturburu –zuzien antzeko– direnen xuxurla horri adi egotera gonbidatzen zaitut, nola kantuan […]

Gehiago irakurri

Neure gailurretik jaitsi

/ /by

“Neure gailurretik neure erdigunera jaitsi. Seinalerik eza hutsa beste seinalerik gabeko lekua; goiz-albaren jario hasiberria, non eguzkia atzetik zabaltzen den, ez nagoen hartatik. Lekurik gabeko lekua, airearen mugetan, non jainkoak hizkuntzarik gabeko hizkuntza hitz egiten ikasi baitzuen, bi lerroren artean idatzitako poema”. (Rafael Redondo, El milagro de vivir despierto)

Gehiago irakurri

Erlijioa eta euskal kulturaren auzia

/ /by

Hasteko esan nahi dut ez dela posible kultura batean sustraitu gabeko erlijio pururik. Baina alderantziz ere esan behar da: kulturaren azken sustraiak erlijiosoak dira, erlijioa zentzu zabal eta sakonean hartuz. Gizakia izaki sinbolikoa da: ikusten duena ikusezinaren ikur gertatzen zaio, eskuetan daukana atzeman ezinaren lekuko. Hori hala ez balitz, Errealak, Athletic-ek edo Osasunak ez ligukete […]

Gehiago irakurri