Esnaera edo argitzapena ni indibidualaren eta azken Errealitatearen (sufiek Izaera Gorena deitzen dutenaren) arteko batasun bezala ulertzen da tradizioan zehar. Esnaerak Osotasuna edo Ez-dualtasuna sorrarazten du, zeinak, errealitate osoa barne hartuz, gizabanakoari azken askatasunaren eta erabateko betetasunaren sentsazioa transmititzen dio. (…). Azken Errealitate hori ageriko ororen agerpenaren aingura da, eta ez hori bakarrik, baizik eta, […]
Arnasarekin bat Gure Maixux maitea: Amaren indarrak eta aitaren bizi-pozak gorputz hartu zinaten hiregan, erne eta sotil, eta halaxe joan hatzaigu, arnasa galkorra Biziaren Arnasa infinituarekin bat. Iloba kuttunaren ezteietarako kolorezko brusa loretsua jantzita joan hatzaigu, minak eta nahigabeak irribarre goxoan urtuta, dena ondurik. Halaxe gordeko haugu egunero bizirik, samurki, eta bizitzen erakutsiko digun.
Badira itzaltzen ez diren argiak, ezabatzen ez diren oroitzapenak, galtzen ez diren esperantzak, eta ahazten ez diren pertsonak eta gertaerak. Pentsa dezagun beti Bizitzan ez dutela hainbeste axola emandako pausoek, ezta ematen ari garen pausoek ere, uzten ditugun aztarnek baizik. “Norbait gorroto dugunean, guk geure barrenean daramagun zerbait da haren irudian edo oroitzapenean gorroto duguna” […]
Gorputzaren azken periferiaraino eraman dut kontzientzia, neure burua niregandik harago luzatzerik izango ote nukeen egiaztatzeko. Naizenaren hondorik ezkutuetaraino jaitsi naiz, kriseilua eskuan eta belarria adi, jakiten saiatzeko ea neure baitako ilunperik gordeenetan ez ote nukeen ikusiko joanean doazen uren distira, ez ote nukeen entzungo urrutieneko sakoneratik datozen eta auskalo non agertuko diren ur misteriotsuen xuxurla. […]
Gizakia osotasunarekin lotua dagoela, errealitate guztiarekin, ezagutuarekin zein ezagutezinarekin, harreman bereizezina duela ulertzea eta esaten saiatzea: horretan datza gehienbat erlijiosoa deritzogun sentimendua; horretan datza gehienbat aldarri mistikoa, zeina baita gure espeziearen erreakzio baloratuenetakoa eta desiratuenetakoa. Hau harrigarria da. Erraza da hori esatea. Dena den, harreman horren sentimendu sakonari esker izan ziren Jesus bat, San Agustin […]
https://josearregi.com/wp-content/uploads/2020/08/Recurso-22-1-300x155.png00José Arregihttps://josearregi.com/wp-content/uploads/2020/08/Recurso-22-1-300x155.pngJosé Arregi2022-06-03 11:45:542022-06-03 11:45:54Den guztia baturik dago
Miren Jone lagun: Azken hilabeteetan, zure osasun-egoera medio, ezin izan dut zurekiko solasaz gozatu, baina esan beharrekoak luze eta sakon esanak zenituen. Hona orain nire hitz apal hunkitu hauek zure omenez. Ez zinen handia gorputzez, baina handia zinen. Ez duzu zeure burua hedabideetan asko erakutsi, baina aitzindaria izan zara. Xumetasunak are miresgarriago egin zaitu. 60-70eko […]
Mendia galtzen dut hodeiari garrasika ari den ikatzetan. Lema galtzen dut iparrorratza lasterbide bila darabildanean. Bidegurutzearen aurrean Absentziak mehatxatzen nauenean, nire Argiak zalantza dagi. Ikara dagit emozio bakoitzaren bat-bateko aldaketan, emozioaz “nia” jabetzen denean. Lohitan harrapatua gelditzen naiz, azalera irten nahi duen igeltxo gorria bezala, nire Bidezidorra gandutzen duen behe-lainoa bezala. Zail bihurtzen da Unibertsoarekin […]
Nola utziko zaitugu zarena soilik izaten, murriztu gabe, maneiatu gabe? Zuregan sinetsiz, nola ez zaitugu aldarrikatuko Kristautasunaren pareko, haren aldean handi eta on?… Nazareteko Jesus, seme eta anaia, neba, Jainkoarengan Bizidun eta gure eskuetan ogi, bide eta bidelagun, gure bizitzen askatzaile oso, itsas bazterrean egunsentiz zatozena, txingarrak eta zauriak pizturik. (Pedro Casaldáliga, 1928-2020, profeta, poeta, […]
Oin hutsik egiten dugu bizitzako bidea itsaso ondoko labarretatik. Eta gure historia gure oinetan lehertzen diren uhinen historia da: batzuetan, indartsu, aurpegia zipriztintzen digute kresalaz, beste batzuetan, mantso-mantso etortzen zaizkigu, ahuldurik, zauri handi baten minak jo balitu bezala. Eta uhinei begira gelditzen gara, gure bihotza, bederen, eguzkia irteten eta ezkutatzen den horizontera eraman dezaten, iluntasunaren […]
Armarik onenak zorigaiztoko tresnak dira, eta izaki guztiek gorroto dituzte. Daoarekin dagoenak bizkarra ematen die. Armak zorigaiztoko tresnak dira, ez dira gizaki jatorraren tresnak; beharturik bakarrik erabiltzen ditu, baretasuna eta bakea maite baititu; ez du, beraz, garaipenik ospatzen. Garaipena ospatzen duena sarraskiekin pozten da. Honek ez luke inoiz munduan gobernatu behar. Jendetza erail denean, dolu […]
Esnaera
/ Zirrintak /by José ArregiEsnaera edo argitzapena ni indibidualaren eta azken Errealitatearen (sufiek Izaera Gorena deitzen dutenaren) arteko batasun bezala ulertzen da tradizioan zehar. Esnaerak Osotasuna edo Ez-dualtasuna sorrarazten du, zeinak, errealitate osoa barne hartuz, gizabanakoari azken askatasunaren eta erabateko betetasunaren sentsazioa transmititzen dio. (…). Azken Errealitate hori ageriko ororen agerpenaren aingura da, eta ez hori bakarrik, baizik eta, […]
Maixux Arregi Olaizola
/ Argidunak, Zirrintak /by José ArregiArnasarekin bat Gure Maixux maitea: Amaren indarrak eta aitaren bizi-pozak gorputz hartu zinaten hiregan, erne eta sotil, eta halaxe joan hatzaigu, arnasa galkorra Biziaren Arnasa infinituarekin bat. Iloba kuttunaren ezteietarako kolorezko brusa loretsua jantzita joan hatzaigu, minak eta nahigabeak irribarre goxoan urtuta, dena ondurik. Halaxe gordeko haugu egunero bizirik, samurki, eta bizitzen erakutsiko digun.
Oroitzapenak, pausoak, gorrotoa
/ Zirrintak /by José ArregiBadira itzaltzen ez diren argiak, ezabatzen ez diren oroitzapenak, galtzen ez diren esperantzak, eta ahazten ez diren pertsonak eta gertaerak. Pentsa dezagun beti Bizitzan ez dutela hainbeste axola emandako pausoek, ezta ematen ari garen pausoek ere, uzten ditugun aztarnek baizik. “Norbait gorroto dugunean, guk geure barrenean daramagun zerbait da haren irudian edo oroitzapenean gorroto duguna” […]
Orotasun mugagabean
/ Zirrintak /by José ArregiGorputzaren azken periferiaraino eraman dut kontzientzia, neure burua niregandik harago luzatzerik izango ote nukeen egiaztatzeko. Naizenaren hondorik ezkutuetaraino jaitsi naiz, kriseilua eskuan eta belarria adi, jakiten saiatzeko ea neure baitako ilunperik gordeenetan ez ote nukeen ikusiko joanean doazen uren distira, ez ote nukeen entzungo urrutieneko sakoneratik datozen eta auskalo non agertuko diren ur misteriotsuen xuxurla. […]
Den guztia baturik dago
/ Zirrintak /by José ArregiGizakia osotasunarekin lotua dagoela, errealitate guztiarekin, ezagutuarekin zein ezagutezinarekin, harreman bereizezina duela ulertzea eta esaten saiatzea: horretan datza gehienbat erlijiosoa deritzogun sentimendua; horretan datza gehienbat aldarri mistikoa, zeina baita gure espeziearen erreakzio baloratuenetakoa eta desiratuenetakoa. Hau harrigarria da. Erraza da hori esatea. Dena den, harreman horren sentimendu sakonari esker izan ziren Jesus bat, San Agustin […]
Miren Jone Azurzari
/ Argidunak, Zirrintak /by José ArregiMiren Jone lagun: Azken hilabeteetan, zure osasun-egoera medio, ezin izan dut zurekiko solasaz gozatu, baina esan beharrekoak luze eta sakon esanak zenituen. Hona orain nire hitz apal hunkitu hauek zure omenez. Ez zinen handia gorputzez, baina handia zinen. Ez duzu zeure burua hedabideetan asko erakutsi, baina aitzindaria izan zara. Xumetasunak are miresgarriago egin zaitu. 60-70eko […]
Lema galdu dut
/ Zirrintak /by José ArregiMendia galtzen dut hodeiari garrasika ari den ikatzetan. Lema galtzen dut iparrorratza lasterbide bila darabildanean. Bidegurutzearen aurrean Absentziak mehatxatzen nauenean, nire Argiak zalantza dagi. Ikara dagit emozio bakoitzaren bat-bateko aldaketan, emozioaz “nia” jabetzen denean. Lohitan harrapatua gelditzen naiz, azalera irten nahi duen igeltxo gorria bezala, nire Bidezidorra gandutzen duen behe-lainoa bezala. Zail bihurtzen da Unibertsoarekin […]
Nazareteko Jesus
/ Zirrintak /by José ArregiNola utziko zaitugu zarena soilik izaten, murriztu gabe, maneiatu gabe? Zuregan sinetsiz, nola ez zaitugu aldarrikatuko Kristautasunaren pareko, haren aldean handi eta on?… Nazareteko Jesus, seme eta anaia, neba, Jainkoarengan Bizidun eta gure eskuetan ogi, bide eta bidelagun, gure bizitzen askatzaile oso, itsas bazterrean egunsentiz zatozena, txingarrak eta zauriak pizturik. (Pedro Casaldáliga, 1928-2020, profeta, poeta, […]
Oin hutsik
/ Zirrintak /by José ArregiOin hutsik egiten dugu bizitzako bidea itsaso ondoko labarretatik. Eta gure historia gure oinetan lehertzen diren uhinen historia da: batzuetan, indartsu, aurpegia zipriztintzen digute kresalaz, beste batzuetan, mantso-mantso etortzen zaizkigu, ahuldurik, zauri handi baten minak jo balitu bezala. Eta uhinei begira gelditzen gara, gure bihotza, bederen, eguzkia irteten eta ezkutatzen den horizontera eraman dezaten, iluntasunaren […]
Gerra, armak eta garaipena
/ Zirrintak /by José ArregiArmarik onenak zorigaiztoko tresnak dira, eta izaki guztiek gorroto dituzte. Daoarekin dagoenak bizkarra ematen die. Armak zorigaiztoko tresnak dira, ez dira gizaki jatorraren tresnak; beharturik bakarrik erabiltzen ditu, baretasuna eta bakea maite baititu; ez du, beraz, garaipenik ospatzen. Garaipena ospatzen duena sarraskiekin pozten da. Honek ez luke inoiz munduan gobernatu behar. Jendetza erail denean, dolu […]